na een lange rit kom ik aan in de hoofdstad van sudan. hoewel het zondag is is het er een drukte van belang. na lang zoeken vindt ik de plaats van bestemming de blue nile sailing club. het is er 3 keer niks en heel smerig. gelukkig is het engelse koppel er wat ik in gondor al had ontmoet. ff rust en proberen af te koelen voor mij en de versnellingsbak. maandag ochtend stappen we met zijn 3en in de taxi naar het alien kantoor want hoewel we een visa hebben moeten we ons binnen 3 dagen laten registreren bij de immigratiedienst. daar de bureaucratische molen in en ff 45 euro betalen. een onzinnige geldmachine voor een paar ministers waarschijnlijk. als het eindelijk geregeld is op naar het ministerie van touristme voor een reis en foto vergunning voor buiten de hoofdstad. gelukkig is deze gratis en we gaan weer terug naar de sailingclub. ik ben wel te laat voor de jordaanse ambassade. de volgende ochtend ben ik de 1e en kan het jordaanse visa smiddags al weer halen. dit is nodig voor het saudi transit visa zodat ze zien dat je op doorreis bent. ook heb ik een inventatiebrief van de nederlandse ambassade nodig wat me 25 euro kost bij die tillers. bij de sailing club doe ik een weer eens een wasje we shoppen wat en wissellen wat geld want zelfs met een visa card kan je hier niet pinnen. waarschijnlijk door het embargo wat voor sudan geldt. aan het einde van de middag worden we door een rijke sudanees uitgenodigd op zijn speedboot voor een tochtje over de blauwe nijl. we passeren o.a. een paar huizen van de door oorlogsmisdaden gezochte president bashir. na heerlijk te zijn uitgewaaid gaan we in zijn dikke mercedes naar een luxe restaurant om flink te tafelen. mohamed legt uit dat hij via dubai o.a. spullen van unilever importeerd aan veel supermarkten in sudan. zijn speeltjes zijn behoorlijk duur hier want doordat zuid sudan zich heeft afgescheden zijn ze hier nu 75 procent van de olie inkomsten kwijt. en dat moeten ze o.a compenseren door 300 procent hoge import belastingen voor niet noodzakelijke luxe goederen. maar mohamed hoor je niet klagen want in tegenstelling tot veel buurlanden is de vrijheid hier best wel groot.. ethiopie is bijvoorbeeld in tegenstelling tot wat wij in nl denken helemaal niet zo vrij en het blijkt een echte schijndemocratie te zijn. van allle 61 landen waar ik tot nu toe ben geweest waren ze niet zo vriendelijk en behulpzaam als hier in sudan. hoewel de diesel in ethiopie met 75 eurocent een liter al lekker laag was is het hier gezakt tot een 20 eurocent een liter. terroristische staat of niet , al met al vindt ik het een heel fijn land om ff te verblijven. woensdag ochtend ga ik met goed voorbereid maar met knikkende knieen naar de ambassade van saudi arabie. daar willen ze ipv de kopien ook de orginelen zien en dus ff met de taxi weer heen en weer naar de wagen. puntje bij paaltje vragen ze om het gevreesde carnet de passage en douane. tsja dat heb ik niet maar je hebt het voor saudi niet nodig opper ik nog. de man is de beroerdste niet en verwijst met door naar de automobielclub van sudan waar ik er misschien 1tje kan kopen. daar aangekomen zegt de directeur dat dat niet nodig is voor sudi en schrijft een mooie officieele brief in het arabisch voor de ambassade. daar weer terug aangekomen weet de dure maar zeer behulpzame taxichauffeur me weer de ambassade in te praten maar uiteindelijk ben ik te laat en moet een zondag terug komen want morgen is de ambassade dicht. een vrijdag en zaterdag ook want dan is het weekend in de moslimwereld. enigzins bezorgd en zwaar teleurgesteld keer ik terug naar de sailingclub. het is sinds ik hier ben de hele tijd al snik heet. op zijn heetst loopt het tegen de 40 graden aan en het koelt maar slecht af. we veruilen de club voor het jeugd hostel ergen in de stad. dat is goedkoper en veel schoner dat die troep hier. hevig zwetend probeer ik die nacht de slaap te vatten. donderdag zet ik me over de narigheid heen en vrolijk fietsent door de stad vergaar ik info over de veerboot naar saudi en probeer vergeefs een oliekering te kopen bij de mitsubishidealer. ik bezoek de plek waar de witte en de blauwe nijl bij elkaar komen en onderweg wordt ik bijna overal positief aangemoedigd op de fiets door deze (4) miljoenenstad. vrijdag bezoeken we een religieus dansfestijn bij een moskee op de begraafplaats van de wijk omdurman. ik kijk mijn ogen uit van wat ik allemaal zie. het begin is wat soft maar al naar gelang het vordert raken de moslims steeds meer op stoom en veranderen in een soort hippies. ipv pillen doed o.a. een soort wierook zijn werk waardoor de moslims versuffen of juist in extase geraken en zingen en springen in het rond op het allah allah akbar gezang op het ritme van de drum. echt geweldig om mee te maken. en je bent als toerist meer dan welkom en mag ook gewoon meedoen als je wilt. naar de dans (of moet ik rave zeggen) moet iedereen bijkomen en sluiten ze af met een massaal gebed. nu is het zaterdag en ga ik de olie lekage proberen te reparen , gelukkig heb ik de olie kering gevonden die ik vorig jaar al had gekocht in zuid afrika maar kwijt was.. morgen is weer de grote saudidag en hopelijk gaat de brief wonderen verrichten. gelukkig heb ik nog een paar troeven maar dat zijn wel mijn laatste want ik klan eigenlijk (bijna) niet om saudi arabia heen. volgende keer dus waarschijnlijk een ontknopend verslag van deze reis. groeten weer ven tjoep./johan