welkom beste meereizers , hier is het hopelijk voor mij laatste marokko verhaal.

zo 31 okt 2010 ,

na marrakech dus doorgereden over de hoge atlas richting agadir. zo rijdt je inzware bewolking en zo rijdtje er boven en dus heerlijk in de zon.vlak bij agadir besluit ik datrechts te laten liggen en door gereden naar het 80 kilometer verderop gelegen bergdorpje genaamd tafraoute. ik kom daar pas aan als het al lang donker is. oja en hier is de klok niet terug gegaan dus het tijdverschil is nu nog maar 1 uur ipv 2 uur.

ma 1 nov 2010 ,

s,ochtends zie ik hoe mooi het hier is en ook de route verder richting de kust is mooi. bij het inhalen van een langzame vrachtwagen de berg op haal ik hem over de doorgetrokken streep in en word natuurlijk verderop aangehouden en moet een boete van 62 euro betalen. gelukkig blijkt dat ze me alleen maar bang maken en dat ik in het vervolg de wet moet respecteren. dat was wel ff schrikken want nu kosten het alleen wat verloren tijd in tegenstelling tot wat ik van een andere reiziger hoorde dat de politie juist graag bonnen uitschrijft. aan de kust begint het ook steeds harder te waaien en het zand is niet meer helemaal buiten de auto te houden. op een gegeven moment waait het zo hard dat het schuim van de oceaan letterlijk over me heen waait. ergens in een restaurant eet ik voor minder dan 2 euro mijn buikje meer dan vol met cous cous en vertelt de serveerder dat hij mauritaan is en dat je groene thee moet kopen om politie en douanebeambte,s tevreden te houden en bij hem kan je dat goedkoop kopen voor maar 10 euro per kilo. ik bedank hem voor de eer en gok het er op dat het zonder ook wel kan. oja en omdat er volgers vragen wat ik zoal eet kan ik laten weten dat dat van alles is nu vaak couscous maar ook pizza of spagetti of een broodje vlees/gezond of ook van die marokkaanse pannekoekjes of een soepje. als ik niks zie wat zo uit komt dan koop ik een stokbrood en smeer ik zelf wat jam of pasta er op. een enkele keer is zelfs dat niet vooradig en dan houd ik een tijdelijke ramadan zeg maar. s,avonds gestapen in tarfaya vlakbij de canarische eilanden.

di 2 nov 2010 ,

s,ochtends net voor laayoune zie ik een kamping plaat en besluit daar aan te vragen voor info want dat kan ik wel gebruiken. de belgische eigenaar van de camping verteld me het slechte nieuws dat sinds nov 2009 je aan de grens geen visum kan krijgen en dat in rabat moet doen. ook in senegal zal ik waarschijnlijk 450 euro moeten betalen om de auto het land in te krijgen. hoewel ik weet dat er vele hobbels genomen moeten worden om uiteindelijk in botswana te verschijnen valt deze eerste echte tegenvaller meheel evenzwaar. ik doorneem alle opties van terug rijden naar rabat enhet visumhalen of met de bus of met het vliegtuig. zelf de ongeveer 2400 kilometer heen en weer rijden heb ik geen zin in er komen immers nog genoeg kilometers aan. met de bus is het goedkoopst maar dat lijkt me ook niks dus ik pakin laayoune voor 105 euro hetvliegtuigen in cassablanca voor 6,50 de trein naar rabat en pak een hotel voor 12 euro.

wo 3 nov 2010 ,

s,ochtends om 8.30 uur sta ik bij de ambassade behoorlijk buiten het centrum voor de deur. om 9.00 uur gaat hij open enik ben niet de enige want de straat staat vol met auto van medereizigers die ook een visum willen maar dat komt goed uit want een paar helpen me met het invullen van de ingewikkelde formulieren 1.30 uur later en na het betalen van het visum wat me weer 30 euro lichter maakte terwijl de lonely planet het over 20 dollar heeft die je nog steeds aan de grens kunt kopen. oude info eninflatie zullen we maar zeggen. gelukkig kan ik dezelfde dag om 14.00 uur mijn paspoort met visum ophalen. zo gezegd zo gedaan en zelfs om 13.30 heb ik hem en spoed me naar het kantoor van royal air maroc om vandaag om 16.10 nog terug te vliegen vanaf cassablanca , als het kan want het zal heel krap worden. maar het kantoor is tussen de middag dicht dus maak ik van de nood een deugd en verken alsnog de stad. met alleen een t shirt aan en een strak blauwe lucht eneen graad of 24 a 25 en een windje van zee vindt ik het zefs een beetje koud. p.s. voor wie me wil volgen kan dat doen op www.dutch.wunderground.comen dan het land/stad aanklikken waar ik ben.

do 4 nov 2010 ,

in afwachting van de treinreis plus vlucht om 19.10 uur van casablanca naar laayoune tik ik nu dit hopelijk laaste verhaal van marokko want morgen rijdt ik een waarschijnlijk saaie 530 km rit naar dakhla en overmorgen een al even saaie 350 km naar de grens bij nouadhibou en daar eindigd dan het marokko verslag maar niet getreurd want nieuwe landen , nieuwe verslagen. jullie zitten tenslotte boven op het nieuws en over nieuws gesproken lees ik toevallig op nu.nl over noodhulp aan het land benin vanwege de overstomingen die daar nog steeds zijn. aangezien ik ook daar nog heen wil is het welkom als jullie toevallig ergens wat lezen op het internet of zo waar ik nog heen ga om dat ff aan me door te geven. misschien heb ik het nog niet gelezen en ben je er dan zeer dankbaar voor want misschien blijf ik zo uit de narigheid. je weet maar nooit.

de groeten van tjoep/johan en nog allen nog bedankt voor de laatste reacties en mailtjes.