beste volgers , in dakhla heb ik een duitser meegenomen die naar senegal wilde dus dat scheelde wat ik de koste en had een praatje tijdens de saaie woestijn rit. bovendien kwam het ook wel uit dat hij wel een beetje frans sprak. net voor de grens de 2e tank vol gegooid want de 0,45 euro per liter geld in mauritanie niet meer daar blijkt het ongeveer 0,70 euro per liter te zijn.

za 06 nov 2010 ,

bij de grens aangekomen het gebruikelijke uitchecken bij de politie ,douane en nog iets en natuurlijk weer een controle en er wordt gevraagd om een cadeau. dat kunnen ze trouwent vergeten want anders blijf je bezig. na een half uurtje ben ik klaar en dan moeten we een door niemandsland naar mauritanie. daar gaan trouwens de wildste verhalen de ronde over. je zou een gids nodig hebben omdat er landmijnen liggen en als je de weg niet weet dan loop je de kans dat je eentje raakt. in het verleden lagen hier namelijk volop landmijnen en in de loop van de tijd zijn ze door weer en wind gaan schuiven en niemand weet meer waar ze liggen. ik vond het allemaal zwaar overdreven en je volgd gewoon eenmauritaan die de grens over gaat. die zogenaamde gidsen en geldwissellaars houden dit graag instand zodat zij grof kunnen verdienen aan bange en onwetende toeristen. volgens mij leggen ze zelfs autovrakken neer zodat het er op lijkt alsof ze op een mijn zijn gereden en hopen dat jij dan wat bang wordt. hafijn over een slecht pad of wat daar op lijkt aangekomen bij de mauritaanse grenspost weer het verhaal van het kastje naar de muur en ik moet ergens 10 euro voor betalen en dan de autoverzekering voor 20 euro. oja , ik zal nog terug komen op die verzekering. voor ik vertrok kreeg ik van de verzekering een verlenging van een jaar binnne maar dat wilden ik helemaal niet dus per1 okt was het afgelopen met de pret maar heb uiteraard wel geprofiteerd van de groene kaart die alle agenten meer dan prima vonden. de duane wilden de wagen nog controleren en begonnen vol goed moet maar al snel zagen ze dat een grondige controle veel te lang duurde bovendien hadden ze medelijden met me enme al uitgelachen omdat ik mijn feyenoordshirt aanhad en volgens mij heeft de hele wereld de 10-0 heeft gezien , hier in iedergeval iedereen.het was al met al een gemakkelijke grensovergang.

zo 07 nov 2010 ,

om 04 uur merken we dat we dat de camping naast een moskee staat en er wordminstens een half uur lang opgeroepen tot gebed. leuk hoor.... en ik kom er achter dat ik niet kan pinnen in mauritanie dus komt het op wisselen aan. vandaag met die duitser door gereden naar de hoofdstad nouakchott. onderweg blijkt dat de woestijn aardig tot behoorlijk groen is door regenval en dit hebben ze hier in tig jaar niet meegemaakt schijnt het. de normaal gesproken saaie rit blijkt nu prachtig te zijn. de dromedarissen die we tegenkwamen gingen waarschijnlijk aardig uit hun dak van al dat malse gras. gelukkig hadden we kopieen van ons paspoort gemaakt en die aangevuld met gegevens die de politie wil hebben bij elke stop. in de hoodstad kun je aan de auto,s goed zien dat je nu echt in afrika bent aangekomen. ze zien er namelijk steeds erbarmelijker uit. aan het einde van de dag bij de vissers aan strand gekeken hoe die de vangst binnen haalde.

ma 08 nov 2010 ,

die duitser achtergelaten want hij gaat naar senegal in ik ga dieper de woestijn in naar atar. het licht in een mooi berg gebied en volgens iedereen is het hier volstrekt veilig terwijl volgensde website van buitenlandse zaken hier achter elke boom een al qaida terrorist zit en je dus niet moet zijn. voor mij voelt het volstrekt veilig aan en daar denken de anderen reizigers ook zo over maar door die bangmakerij merk je wel dat het rustig is met toeristen.

di 09 nov 2010 ,

vandaag door de bergen gaan lopen en dat was voor mij fantastisch maar ondanks de bewolking toch behoorlijk verbrand. op de camping zijn wat nederlanders en een belg gearriveerd en ik krijg dus wat info maar weet nog steeds niet wat nou met senegal te doen.

wo 10 nov 2010 ,

ik heb besloten om het toch maar te proberen met senegal ondanks de slechte verhalen en de waardeloze reputatie van senegal. onderweg terug naar de hoofdstad zelfs nog regen gehad en onweer maar dat is met temperaturen die zeer prettig in de dertig zitten zelfs lekker te noemen. in nouakchott bij de campingeen senegalees gesproken die volgens hem iemand bij de grensovergang kent en voor 100 a 150 euri een transit visum voor de wagen kan geven. ik weet niet wat ik allemaal moet geloven dus beslis vanacht nog wat te doen. met die gast mee of gewoon zelf gaan en regelenen ik zie wel waar het schip strand. voor jullie in ieder geval dus weer een leuk of minder leuk verhaal voor de volgende keer. allemaal de groeten vanuit een leuk , warm en mooi mauritanie.