sorry voor de late mail maar dat ging niet eerder en ik doe het in gedeelte online zetten want de stroom valt nog wel eens uit hier.

do 11 nov 2010 ,

sochtends vroeg vertroken vanaf de plek waar ik mijn vorige mauritanie verhaal online gezet had.ik ben niet meer naar die camping gegaanmet die senegalees die me wel goedkoop zou helpen. jaja het zal wel. vol goede moed en misschien wel tegen beter weten in zing ik mee met het liedje van shakira op de radio. waka waka , this time is for africa. in de buurt van rosso wat de gevreesde grensovergang is van wegen de corruptie en andere moeilijkheden wordt ik dooreen agent doorverwezen naar een mannetje die autoverzekeringen verkoopt voor senegal en nog meer landen. ik laat me overhalen om er 1tje te nemen van 1 maand voor 40 euro. als hij hem invult begin ik hevig te twijffelen aan de echtheid van het document. hij kan amper schrijven en vult hem nog niet half in. met de gedachte dat ik ben bedonderd wijst hij me nog wel de weg naar het pad wat me naar de rustige overgang diama zal leiden. het 100 kilometer lange pad is ondanks de droge tijd toch slecht en de wagen word lekker door elkaar geschud. ondanks dat ik door een mooi natuurgebied rijdt kan ik er niet echt van genieten want ik moet immers goed kijken waar ik rijdt. net voor de grens moet je ook nog eens 10 euro betalen voorhet nationale park dus dat begint goed. het uitchecken gaat heel sneel en heel gemakkelijk maar je moet natuurlijk wel weer overal betalen. als ik over de dam naar senegal rijdt doet iemand de slagboom open en dat kost dan weer 10 euro. nou goed dat kan er nog wel bij want met de pont bij rosso is het duurder denk ik nog. bij de politie aangekomen gaat het snel en de stempel is gezet voor ik er erg in heb en het kost niks. ook zie ik die knakker die me goedkoop zou helpen en ik verzin een verhaaltje dater iets tussen was gekomen. bij de douane voor de wagen wordt me heel snel en overduidelijk gemaakt dat er 200 euro betaald moet worden als je met de auto het land in wil en dan alleen een transit voor 3 dagen. ze maken me wijs dat het weekend niet meetelt en het dus in feit 5 dagen is. aangezien ik niet terug naat mauritanie kan omdat ik geen multi visum heb doe ik het en voila ik ben snel klaar met de papierwinkel. de auto verzekering blijkt wonderbaarlijk goed te zijn dus dat valt dan weer mee. in de tussentijd zie ik nog wat gasten die ik in rabat zag en me hielpen met het visum voor mauritanie. zij gaan niet betalen en proberen kontakt te krijgen met ambassade of een ministerie. ze staan er al de hele dag en weten dat het misschien een paar dagen kan gaan duren maar hebben dit er voor over. als ik vertrek vraagd die knakker die me zogenaamd goedkoop over zal laten gaan of hij ook nog wat van me krijgt maar dat doe ik niet want het vas dubbel zo duur als hij van te voren had beloofd. net voor saint loise heb ik meteen een bekeuring te pakken omdat ik door de vele potholes in de weg wat moet uitwijken en over de doorgetrokken streep ga. de agent vertelt in zijn beste gebrekkige engels dat dat zeer gevaarlijk is en wil 20 eur. ik zet de motor uit en zeg heb dat ik geen geld heb en er niets van begrijp. nou goed 10 euro dan of ander krijg ik mijn rijbewijs niet terug. 5 seconde bedenktijd doet me besluiten het te doen want tijd is tenslotte ook geld. als gedachte konden doden dan waren er vandaag heel wat senegalezen er niet meer kan ik je vertellen. niet veel later sta ik hopeloos vast in het verkeer voor een brug die gemaakt wordt. het duurdt zeker 2 uur en ik moet me beheersen om niet gek te worden. dit waren echt momenten dat ik zelfs met slecht weer thuis op de bank had willen zitten. ik weet door te kunnen rijden tot kerbeme en bel die kennis op waar ik langs wil gaan en ze stelt me gerust dat ik morgen bij hun kan zijn en dat het ook goed komt met mijn transit.ik slaap bij een druk pompstation en het is bloedheet in de wagen dus lekker vies zweten hier.

vr 12 nov 2010 , een tussenstop naar dakar zet ik wegens omstandigheden uit mijn hoofd en rijd zo snel het kan een bijna 900 kilometer lange rit naar Bignona waar die kennis wacht. nou kennis ? ik ken ze niet maar ze hebben de wagen net als ik in onderhoud bij monteur rene en ze hadden me uitgenodigd om langs te komen als ik in senegal was.onderweg is de weg hiet en daar goed en dat is juist het veraderlijke want dan denk je snel te kunnen gaan en dan ineens zijn er veel gaten of hobbels en ik wordt 1 keer zelfs zo gelanseerd dat ik los kom van de grond. een senegalees die het zag schrok er gewoon van. alles is de wagen door de war en de radio heeft inmiddels ook kuren. natuurlijk vies van het zweet omdat het inmiddels tegen de 40 graden aanloopt hier besef ik dat ik het niet ga halen vandaag en in het dorpje kolda rijdt ik als het al donker is pardoes een militair voorbij die ik niet zag. boos vroeg hij om een kadeau maar daar doe ik niet aan dus ik kon gelukkig weer verder. de nacht voor een politiebureau doorgebracht en ik voel me niet aleen vies maar ik ben het nu ook echt. verschikkelijk wat een horror hier. ik ben op het moment echt niet te benijden en ik merk ook dat ik zwaar aan rust toe ben van bijna 5 weken reizen. terwijl ik die kennis bel dat ik morgen kom zie ik een man de kippen op staat slacht want dan spartelen ze niet zo aan zijn fiets.

za 13 nov 2010 , de laatste 200 kilometer zijn verassend goed en de cassamance is verbaasinwekkend groen en mooi. ik zie baobabbomen , neushoornvogels , metershoge mierenhopen en bijeneters. kortom het echte afrika is voor mij begonnen en kan er al weer van genieten. bij die kennis tanja en idrissa merk ik hoe moe ik eigelijk ben en bellen meteen de plaatselijke douane voor info en dat gaan we mogen regelen stelde ze me gerust.net als ik lekker relax aan het bijkomen ben zien de kinderen een grote rat bij het huis en weten hem te vangen en naar goed afrikaans gebruik wordt die gevilt en op gegeten. uiteraard eet ik een hapje mee. ik moet immers aansterken nu, hahaha.

zo 14 nov 2010 , vandaag werd zowaar het andere famililid van de rat gevangen maar deze lekkernij die dit keer gekookt werd ipv gebakken sloeg ik toch maar ff over. samen met idrissa ging ik naar de dichtbijgelegen grens om het auto transit visum voor de wagen te regelen en hij verteld de beambtes dat ik een broer van zijn vrouw was en ik hier voor het slachtfeest was.natuurlijk mocht ik bliven en er werd meteen een transit geregeld voor 10 dagen maar natuurlijk wel voor een klein bedrag a 7,50 euro en dat vond ik meer dan redelijk. de rest van de dag bijkomen en lekker eten bij de zeer gastvrije familie. de kinderen spreken ook nederlands en idrissa de vader ook redelijk goed.

ma 15 nov 2010 ,

vandaag is het precies 5 weken reizen en er staan al 12.000 kilometer op de teller dus de hoogste tijd voor een kleine beurt dus voor omgerekend 38 euro nieuwe olie en alles laten doorsmeren ook wordt de wagen gewassen en krijgt de onderkant een speciale spuitbeurt met diesel wat goed is tegen de roest. de luchtfiter wordt schoongeblazen en kan er dus weer tegen aan. ergens anders geprobeerd om de wagen te laten uitlijnen maar die knakker heeft er geen kaas van gegeten want een paar uur later en veel gedoe met touwtjes ben ik geen steek opgeschoten. dat komt dus wel ergens anders bi een specialist op dat gebied. ik ben in die tussen tijd wel behoorlijk verbrand in de zon dus de rest van de dag weer met lange kleding gelopen en met elke dag een lekkere 30 graden hier valt dat soms niet mee. het koelt hier ook maar weinig af en de nachten duren maar een uurtje langer dan de dagen. bij de familie is het ernstig back to basic en dat is ff wennen maar eigelijk ook wel o.k. er is geen elektriciteit en wassen doe je met een emmertje. de w.c. is een groot diep gat en er wordt veel met de handen gegeten. er staat om de hoek een moskee en die begint al vroeg en de imam is fanatiek en blerd zeker een half uurlang zodat je echt wakker bent om 5 uur sochtends als het nog donker is. ondanks dat alles heb ik het prima naar mijn zin en ik ben mijn interne batterij weer aardig aan het opladen nu. ondertussen is de wagen weer in orde gemaakt en ik lees me weer in voor de volgende landen als ik straks na het slachtfeest weer verder ga naar gambia,senegal,mali enz enz. ik sla de landen guineebissau,guinee,sierra leone,liberia en ivorkust over want dat is watlastig te bereizen en ze zijn nog corrupter wat het onnodig duur maakt en veel tijd gaat kosten. dat komt een andere keer wel als ik misschien een wagen hier gaat verkopen want je kan er aardig wat aan verdienen. ze vinden mijn wagen allemaal geweldig in ieder geval.

het volgende verhaal gaat over het slachtfeest wat ik hier heb meegemaakt en dat was voor mij zeker keuk om mee te maken. ook probeer ik nog wat foto,s online te krijgen. tot slot bedankt voor de reacties op de site en mailtjes en jullie weten dat ik ze graag lees , en zeker op momenten als het gewoon ff k.u.t. gaat en dat is zo af en toe zo zoals jullie gelezen hebben. de groeten en tot het volgende verhaal.