beste volgers , sorry voor het lange wachten maar het zat niet mee met het internet. of het was er nbiet of het was traag of de site kwam maar half door enz enz. ditmaal een wat ander verslag dan gebruikelijk. ik was volgens mij geblevenin kayes en dus onder het motto 'kost een beetje maar dan heb je ook wat ' over de tolweg naar de met 1,3 miljoen inwoners tellende hoofdstad bamako gereden. de weg was over het algemeen vrij goed maar op toch nog een paar stukken van 10 tallen kilometers moest ik toch weer zig zaggen of plotselijng in de ankers om schade te voorkomen. op de wegen wordt in afrika vaak een veel te dunne laag asfalt neergelegd en die wordt door weer en wind en natuurlijk veel te zwaar beladen vrachtwagens in snel tempo verrot gereden. reparatie is er nniet of nauwelijks en er komt pas een nieuwe weg als er geld is om 1tje te bouwen wat natuurlijk lang kan duren. onderweg stonden er ook hier veel vrachtwagenchauffeurs met pech langs de weg en soms dagen lang wachtend op onderdelen te wachten. af en toe stond zelfs het hele motorblok op straat. niet gek ook als je bedenkt dat de vrachtwagens hier soms letterlijk bezijken onder hun zware lading. in bamako alvast een visum gehaald voor burkino faso maar die hadden ze sinds een half jaar of zo maar eens verdubbeld in prijs. op de camping nog oude bekende tegen gekomen die ik in mauritanie had ontmoet. bamako oogt voor mij trouwens vrij moderne stad , (tenminste voor west afrika dan) hippe vrouwen crossen op hippe brommers door de stad. ik zie hier niet 1 2 3 dat mali tot 1 van de armste landen ter wereld behoord. meer dan 90 procent van de bevolking heeft minder dan 2 dollar per dag te besteden. p.s. dat is mogelijk want ik eet hier een maaltijdvoor zeg maar 30 eurocent dus..... . onderweg naar segou laat ik de wielen e.d. smeren/invetten want het kraakt en piept wat. de beste man die het doet ziet dat de uitlaat los hangt want hij is afgebroken achter de pot. dan maar verder rijden zonder dat deed ik in holland ook al een tijdje. in segou lekker gerelaxt aan de niger rivier. de volgende dag naar djenne maar dat vondt ik minder geslaagd want het leek wel 1 grote vuilnisbelt en ik werdt ook een beetje teveel lastig gevallen door zogenaamde gidsen die me voor een speciale vriendenprijs wel even zouden rondleiden.ik heber een paar leuke foto,s gemaakt van de moddermoskee en ook een leuke zonsondergang. de volgende dag dus snel weg en nu voor een rit naar hombori. de rit was fantastisch mooi en ik ben behoorlijk uit mijn dak gegaan zeg maar. hier dus ookvoor het eerst echt wild gekampeerd maar dat sliep toch niet echt lekker moet ik bekennen. na al dat moois aan landschap moest en zou ik ook naar timboektoe gaan want ik was er nu 210 kilometer van verweiderd. dat er niks bijzonders te zien zou zijn wist ik maar ik zou er spijt van krijgen als ik niet was gegaan. door de zeer slechte ribbel/wasbordbijna 7 uur durendeweg heb ik nu eigenlijk een beetje spijt dat ik wel ben gegaan. de wielen schokbrekers en alles piepte en kraakte weer. het was een bende als nooit tevoren maar ik kan nu wel zeggen dat ik er ben geweest. terug in douentza heb ik meteen de wagen weer amateuristisch laten smeren en invetten wat trouwens gelukkig wel hielp want ik maakte me echt een beetje zorgen. een ander ongemak is trouwens een grote zweer op mijn kuit die heel slecht wil genezen. op mijn vorige afrika reis had ik er ook al last van en ook toen slikte ik lariam tabletten tegen de mararia. ik vertrouw die tabletten niet maar sinds mijn rondleiding ineen ziekenhuis blijf ik dat toch maar doen. in mali tot nu toe geen enkele last meer van kadoos vragende beambtes maar nu is het de bevolking wat er om vraagt. soms hoor ik de kinderen al van afstand zingen dat de kodoos er aan komen hahaha , ik probeer er maar het lollige van in te zien en praat dan gewoon nederlands tegen ze en verrassend goed werkt dat want het stopt dan snel. het laatse stuk in mali zou het neusje van de zalm moeten zijn maar doordat die vervelende gidsen me al ver voor het intressante dogon gebied lastig vielen met hun gezeur wilde ik het bijna skippen. gelukkig wees iemand me de goede en kortste echte 4wd weg en zo gezegd zo gedaan. toch nog 2 relaxe dagen gehad en zowaar een boek gelezen. na dit moois mali gemakkelijk en snel en stilletjes kunnen verlaten om me op te maken voor het volgende land namelijk burkino faso. p.s. ik ben 8 weken weg en dat is ongeveer 1 derde van de reis terwijl ik denk dat ik volgende week op de helft van de kilometers zit dus ik kan wat relaxen nu.

groen allemaal weer en tot de volgende keer.

tjoep.