hallo allemaal weer , het verslag gaat verder op de 23e november als ik mijn weg vervolg naar 1 van de meest bijzondere wildparken van heel afrika. het voormalige kalahari gemsbokpark was de naam nu het kgalagadi transfrontier park. het stuk van 170 km was gravel en een heel vervelende wasbordweg. je weet wel met van die ribbels. nou heb ik laatst smakelijk om iemands verslagzitten lachen die ook over van die wegen reed en dat helemaal niks vond. (sorrie arianne , hahaha , maar nu is het jouw beurt om te lachen). het vervelende van die wegen is dat je of kijhard of heel zacht moet rijden en aan de andere kant lijkt het altijd of het daar iets minder erg is en dus dril je zig zaggend over de wegvan de ene ellendenaar de ander.overgens ik laat me niet meer gek maken door dit soort wegen want dat verziekt de sfeer alleen maar. (zie een eerder kameroen verhaal). ik blijf net als bassie altijd lachen. in de middag kom ik aan bij het wildpark en koop meteen een soort seizoenskaart voor meer dan 80 parken in zuid afrika en een aantal in omringende landen. omgerekend ongeveer125 euro en das geen geld wantna 8 dagen verblijf in een park heb je je geld er al weer uit. dat ga ik dus dubbel en dwars uithalen. alles goed en wel zie ik als ik het park in rijd meteen 4 leeuwen en 5 cheeta's. mijn dag kan niet meer stuk dacht ik nog. maar een tijdje later als ik met wat haast over een stuk wasbordenweg naar het rustkamp rijdt om te overnachten kapt de wagen er mee. daar sta je dan , bijna donker aan het worden dus je gaat ook niet uitgebreid zitten kijken wat het is want er kunnen leeuwen en luipaarden achter ieder bosje op een buitenkansje zitten te wachten. 1en half uur later als het al maanloos pikkedonker is geworden komt er eidelijkhulp. ze miste me al en dan gaan ze zoeken. het schijn wel vaker te gebeuren dus. hafijn de een kijken wat het is en de andere met een zaklampje schijnen of de kust veilig is. het euvel is dat door dat gebibber en getril de stroom van de accu het kontactslot niet bereikt en na wat gepeil lukt het hem om de wagen een keer te starten maar puntje bij paaltje lukt dat niet meer en dus besluiten we te slepen en de volgende ochtend in het licht te kijken. als gekken rijden die gasten in de nacht over voor hun bekende wegen. ik daar integen zit stijl achterover in mijn stoel te proberen de wagen op de weg te houden. de volgende ochtend is het zo gepiep en ik kan tijdelijk weer verder. later zal ik het definitief laten repareren en ik ga weer vrolijk verder aan de safari. het weer is heerlijk met een graadje of 35. de laatste dag verschijnt er zelfs een wolkje aan de lucht wat het voor de foto's aleen maar beter maakt. het fototoestel en de verrekijker draaien trouwens overuren deze dagen maar ja wat wil je , als je oplet is er superveel te zien. ik heb dan ook 5 dagen zitten genieten van dit fantastische park en bijvoorbeeld zelf likkebaardend zitten kijken naar 4 smikkellende cheeta's aan hun pas gevangen springbok. na ongeveer 950 kilometer rijden in het park is het mooi geweest en is de stand , 3 keer een (bijzondere) pigmeevalk , 8 keer de hyena waaronder een bruine hyena die ik voor de 1e keer zie , 14 keer de cheeta en 15 keer een leeuw. zondag middag zet ik koers naar upington waar ik overnacht tussen de grote jongens. (zie foto's die ik morgen er op zet want deze comp is erg langzaam) een maandag dus die noorreparatie dus definitief gemaakt en doorgereden naar het volgende nationale park. bij de augrabies watervallen is het mooi maar ook bloed heet geworden. een graadje of 40 en ook nog eens benauwd.normaalvindt ik het niet zo erg maar nu zit ik puffend in de wagen. gelukkig brengd het zwembad uitkomst. die waterval is trouwens de 8e qua waterhoeveelheid dus geen kleine jongen. het valt trouwens nu nog mee want de regentijd is hier nog niet begonnen. de grote vakantie trouwens bijna wel want er zijn exames op alle hoge scholen. oja en de kerst is hier ook al aardig begonnen. de hele dag jingle bell jingle bell met je korter broek in de supermarkt. rare situatie blijft het vindt ik. vandaag dinsdag de 29e vertrek ikweer richting de kust en dat is niet om mossels te gaan bekijken maar daarover later weer meer.

de naar verkoeling zoekende groeten van johan/tjoep