na een onconfortabel nachtje slapen op een bank in de vipruimte vaart de boot smiddags de moderne en nog best grote haven van djedda binnen. het duurt ff voor we aangemeerd zijn en nog wat langer voor we er af mogen. bij de paspoortcontrole zij de saudi\'s onverwacht vriendelijk en ik krijg als westerling zelfs voorrang in de rij. bij de douane duurt het langer want het computersysteem ligt plat. uren later en als het al bijna donker begint te worden besluiten de saudi\'s dat ze het maar handmatig gaan afhandelen anders staan we hier volgende week nog. gelukkig wordt over het carnet de passage niet gerept en om 20.30 uur rijdt ik de de haven uit en de stad in. die is best groot en met veelal arabische borden valt het niet mee in het donker de weg te vinden. na wat zoeken en vragen kan ik gelukkig een pompstation vinden die wel diesel verkoopt want dat is meer niet dan wel te koop. gelukkig heb ik op de boot nog wat sudanees geld kunnen wisselen op de boot en met omgerekend 15 euro aan saoedische riaalen knijp ik hem wel een beetje. maar dat blijkt al gauw ongegrond te zijn want de 40 getankte liters kosten me precies 2 euro. jawel en dat is dus een heerlijke 5 eurocent per liter. ik heb het meteen naar mijn zinn en rijdt de stad uit want er staat een lange rit voor de boeg. na ruim 2 uur ben ik de stad uit en in de woestijn waar ik de wagen aan de kant zet om te overnachten. de volgende ochtend vroeg weer op pad voor een 828 km rit langs de kust door de saaie woestijn en verderop langs mooie bergen. de rode zee blijkt ook hier heel erg blauw te zijn en het tanken is heel fijn om te doen. ik passer de kreeftskeerkring en bij dorpjes zie je veel luxe speelplaatsen en zelfs pretparkjes voor kinderen. elke rotonde heeft grote kunstwerken waar niet op bezuinigd wordt. er is zo te zien duidelijk te veel geld in dit land. onderweg word ik ook regematig ingehaald door sportauto\'s die dik 200 rijden wat eigenlijk helemaal niet mag maar ja als je de bekeuring makkelijk kan betalen dan geeft dat natuurlijk niet. ik haal het tot 200 km voor de grens en de volgende dag doet de wagen raar hij slupt brandstof , houdt in en rookt verschrikkelijk. na het laatste tanken lijkt het weer wat beter te gaan. bij de grens stempel ik gemakkelijk uit en dan ineens blijkt mijn accu weer eens leeg te zijn wat helemaal niet zou moeten kunnen. pffff ik wordt er toch zo moe van. met hulp ff jumpstarten en door naar de jordanezen. daar word ik welkom geheten en ff paspoort stempelen. dan door naar de douane waar ik eerst een autoverzekering a 80 euro moet aanschaffen. gelukkig wordt ook hier niks over een carnet gerept en opgelucht rijdt ik het 36e land van deze reis binnen. ja ja jordanie en israel zullen best wel duur worden dus ik ga wat zuinig aan doen qua slapen. in aqaba koop ik een nieuwe accu en bekijk de stad. natuurlijk ook gelijk ff snorkelen aan het strand. het water is mega helder en je kijk zeker 20 misschien wel 30 meter diep. veel mooie kleurige vissen waaronder natuurlijk mijn favorieten clownfish (nemo). alleen over de temperatuur ben ik totaal niet tevreden want binnen een half uur kom ik blauwbekkend er weer uit. brrrrrr de wintertemperatuur is nog niet helemaal uit het water hier. op een parkeerplaats met mooi uitzicht op het israelische eilat en de egyptische sinai woestijn vat ik de slaap. de volgende dag ga ik naar wadi rum. das een rots woestijn en wat voor 1tje. ik ga er niet met mijn eigen wagen in maar met die van een bedoein gids. in zijn oude toyota landcruiser scheuren we van de ene hotspot naar de ander. hij weet de mooiste plekjes en ik geniet dan ook volop van al het moois wat ik voor geschoteld krijg. een woensdag ochtend trakteer ik mezelf op een ballonvaart over deze misschien wel mooiste woestijn ter wereld. in namibie , tanzania en kenia ging het allemaal niet door maar hier wordt het dubbel en dwars goed gemaakt en de tocht is extreem geweldig. er is namelijk een parachutist aan boord en we gaan veel hoger dan gebruikelijk is. op 2.7 km hoogte springt hij er uit en we hebben een fenomenaal uitzicht over de woestijn. door dit alles zijn we wel wat te ver door geschoten en moeten ergens in een canyon landen wat heel avontuurlijk is. we moeten de ballon uit stappen en deze naar een goede eindplek duwen en sjorren waar we kunnen worden opgehaald door de volgauto\'s. uiteindelijk lukt het ons en we worden weer afgezet op het vertrekpunt. daar maakt ik nog een fikse wandeling door het gebied en dan rijdt ik alvast naar de vallei van mozes (wadi musa) toe wat bij petra ligt. om 7 uur s\'ochtends ben ik met een handje vol andere toeristen de eerste om de archeologische stad uit de oudheid te bekijken. de hele dag loop ik me de pleuris om alles te zien wat het zeker meer dan waard is trouwens. na de grieken de nabateeners de romeinen de kruisvaarders en misschien wel saladin en simbad die hier hun sporen hebben nagelaten verlaat ik de site met zonsondergang weer. oja petra is trouwens verkozen tot 1 van de 7 nieuwe wereldwonderen. met een druk schema voor de boeg vertrek ik vrijdag ochtend weer en via de kings highway kom ik langs kruisvaarder kastelen en door diepe valeien. bij amman doet de wagen met een bijna lege tank weer heel slecht en valt zelfs bijna uit. ik denk dat het de brandstofpomp is want als de tank weer vol is gaat het beter. morgen ga ik de stad bekijken en israel info verzamelen. als het ff kan laat ik de wagen (brandofpomp) checken want dat moet echt opgelost worden anders ga ik krimpen nooit halen. zo dat was weer een lang verslag en de volgende is hopelijk wat korter en uit israel vrestuurd. ik hoop maar dat de 1001 nacht geen merrie gaat worden maar dat horen jullie dan wel weer. groetjes van johan/tjoep.