Hallo allemaal , ik was dus met slecht weer vertrokken uit tokio. Eerst ga ik via
de oostkant omhoog en kom dan via de westkant weer naar beneden. Het is allemaal
niet bijzonder dus rijdt lekker door. Als ik voor de nacht een plekje heb gevonden
blijkt dat ik op 23 kilometer van de jullie wel bekende Fukushima kerncentrale te
staan. Oei oei dacht ik nog. Is dit wel veilig ? Het zal toch wel ? Anders laten
ze je nooit toe toch ?. De volgende morgen vervolg ik met lichtelijke spanning mijn
weg. Ik heb vernomen dat er 20 km rond om de lekkende centrale een no-go zone is.
Dat blijkt ook zo te zijn maar je kan alleen via de hoofdweg er doorheen (van noord
naar zuid en andersom natuurlijk ook). Gelukkig maar want anders had ik terug
gemoeten en flink omrijden dus. Overal staan hekken langs de weg , afslaan is niet
mogelijk. Alles lijkt er nog zo uit te zien zoals ze het het hier in 2011 hebben
achter gelaten. Over de weg hangen infoborden waar de straling live word gemeten.
Ik zie 1 ,2 en zelfs 3,012 op 1 of andere radio aktiviteits schaal. Ik passeer de
centrale op slechts een paar km. Eenmaal buiten de 20 km zone mag je weer overal
gaan waar je wil. Bij de kust aangekomen is de tsunami schade goed zichtbaar.Hier
en daar staat nog een half huis of gebouw , de rest is letterlijk plat.
Een stralingsmeter geeft 0,1 aan wat me gerust steld. Bovendien zijn er hier en daar
wat mensen aan het werk aan de nieuwe kustverdedigingswerken. Verder ziet het er
maar spookachtig en verlaten uit. Ook landinwaarts waar de tsunami niet heeft toe
geslagen wil blijkbaar nog steeds nagenoeg niemand meer wonen. En ik geef ze geen
ongelijk. Hoe meer ik naar het noorden rijd hoe groter de schade word. Vlak Bij de
stad Sendai sta ik bij het vliegveld wat ook getroffen was. Ik weet het nog goed ,
11-3-2011 was ik op reis in afrika en toevallig zag ik het zo'n beetje live gebeuren
op CNN. Ik wist niet wat ik zag en nu sta ik er hier live de gevolgen van te
bekijken. Nog verder naar het noorden word de natuur mooier met kliffen en fjord
achtige baaien. Heel mooi maar des te dodelijker was de tsunami hier. Zo rijd ik
ergens en zit lekker hoog en (veilig denk je dan) overal bomen plat. Ja dag dacht
ik nog , dit kan echt niet. Er waren hier en daar golven geweest van dik 20 meter
hoogte die tot 32 meter hoogte tegen de bergen aan klotste. Ik kan je melden als je
dan bij zo'n overgebleven gebouw staat te kijken dan word je daar bang van.
De herstelwerkzaamheden zijn al 5 jaar bezig en nog lang niet af. Nog eens 5 tot 10
jaar zijn ze zeker nog bezig. Dan zijn de hun gigantische deltawerken met super hoge
dijken en dammen overal af en hopen ze veilig te zijn. Ik betwijfel het we zullen het
in de toekomst zien. Na 4 dagen ben ik klaar met die ellende en in het dorpje Oma in
het uiterste noorden van Honshu pak ik de ferrie naar Hakodate op het eiland Hokkaido.
Hoewel het nu stormachtig waait , op naar Sapporo en de wildernis....

groetjes , Tjoep.