Op 21 Juni ben ik in het noorden aan het toeren . Het weer is goed opgeklaart maar nog steeds fris te noemen.
Ik houd de langere kustroute om het bergachtige Trollaskagi schiereiland aan. Het is trouwens in heel IJsland 1 grote bloemenzee
van blauwe lupine's, dus ook hier. Ik heb het er maar druk mee om overal te stoppen om foto's te nemen van dit spectakel. Alle
gebruikelijke fjorden en zijn daarbijhorende watervallen komen weer voorbij. In Olafsfjordur zie ik IJsland van Nigeria verliezen
en verderop bekijk ik de stad Akureyri. Dat is met slechts 18.000 inwoners wel de 2e stad van het land. Het geeft mooi aan hoe leeg dit land eigenlijk is.
Bij het Myvatn meer heb ik weer eens een kortsondige bui maar dat komt eigenlijk mooi uit want ik ben bij de geothermale hotsprings en bubbelende
modderpoelen die je hier hebt. Alles stoomt als nooit tevoren lijkt het wel. Ik ontdek nu pas dat ik de wagen s'nachts gewoon op slot kan zetten ipv alles
open te laten staan. Ik ging er van uit dat er een autoalarm op zat. Dat was in Australie ook het geval en moest ik dat handmatig doen wat bij deze
nieuwe auto niet kan. Maar nu blijkt dat er helemaal geen alarm op zit en doe ik hem toch maar op slot snachts. Niet dat dat hoeft want er gebeurd hier echt niks.
Verder rijdend langs de kust zie je werkelijk overal grote oude boomstammen liggen. Maar je hebt hier helemaal geen grote bomen?. navraag leert me dat die
allemaal vanuit Siberie naar hier zijn komen drijven. In de Dettifoss vallei heeft de plaatselijke rivier een flinke Canyon uitgesleten in het landschap.
Daar buldert met veel geraas een behoorlijke hoeveelheid water tig meter van het randje naar beneden. Ik heb trouwens behoorlijk looptochten gemaakt hier en
omdat het vandaag zelfs 17 graden was had ik het zelfs bloedheet hier. Weer verderop laat ik het noordelijkste (op slechts 1 a 2 km van de poolcirkel) puntje
van IJsland schieten want de weg is slecht en het is daar ook gewoon minder mooi. Mijn persoonlijke noordelijkste puntje ooit blijft nu op ongeveel 25 km van
die poolcirkel staan. Hiervoor was ik al eens op 160 km van de die andere poolcirkel bij Antartica geweest maar nu ben ik weer meer noordelijk dan zuidelijk geweest.
In oost Ijsland aangekomen staat er een stormachtige wind en ik heb op somige plaatsen zelfs moeite om rechtop te blijven staan. Dat maakt de grillige fjorden
hier niet minder mooi maar het voelt weer als vanouds verdomde koud aan. Bij Seydisfjordur komt de autoferrie uit Denemarken aan dus als je wil kan je met
je eigen auto naar dit prachtige maar stervens dure land komen. Je ziet dat trouwens ook best veel mensen uit allerlij landen doen, Nederland en Duitsland spannen de kroon.
Gek eigenlijk dat ik nu nog steeds af en toe de neiging heb om links te moeten rijden, dat is behoorlijk in mijn systeem gaan zitten merk ik. Bij de bergpas van Eyastrahorn draai ik
de bocht om en zie ineens de halve IJslandse zuidkust voor me liggen. Een werkelijk fenomenaal uitzicht op de Vatnajokull ijskap en zijn vele grote en kleine gletsjers krijg ik voorgeschoteld.
Eigenlijk wil ik een verslag gaan schrijven en posten maar het is prachtig weer en wil hier geen tijd verspillen. Dus bij het plaatsje Hofn vergaar ik info en betere kaarten en trek er meteen opuit om van dit moois te gaan genieten.
Het is hier op somige plaatsen veel drukker dan in de rest van Ijsland. Aan de ene kant minder leuk maar ja het is hier dan ook spectaculair mooi dus ik begrijp ze wel.
Uiteraard bezoek ik net als iedereen ook de grootste gletsjer van allemaal en zijn mooie uitkijkpunten op de Ijsbergen maar ik duik ook afgelegen paadjes in naar verlaten gletsjers.
Bij zo'n mooie plek denk ik lekker met mijn drone te gaan spelen. Ik besluit nog dat ik alleen recht omhoog zal gaan want heen en weer vliegen voor betere foto'f heeft geen enkele zin omdat het zo'n ongelooflijk uitgestrekt gebied is.
Op een paar honder meter hoogte verlies ik ineens de verbinding en pas na een paar minuten krijg in die weer terug. Ik zie echter totaal niet meer waar ik ben en de batterij is al kritiek laag dus kan ik
er (zie ik op mijn scherm) nog net een noodlanding uitpersen.
Maar wat nu? dus ik als een dolle en een beetje in paniek op zoek naar mijn lieveling. Hoe ik ook zoek en op de coordinaten kijk, ik vind hem niet. Volgens mij is hij geeindigd in het water denk ik?.
Als de telefoon is ook bijna leeg is staak ik de strijd en ga 2 km terug naar de auto om te overnachten. De volgende morgen met een volle batterij en de meest
accurate coordinaten op zak ga ik nog een laatste poging wagen om hem terug te vinden en jawel het is meteen raak. Gelukkig heb ik hem weer en zal voortaan beter opletten hoop ik.
Met een pak van mijn hart gaat de rit weer verder. Ik loop me verloren naar 1001 mooie plekjes hier, mede door het mooie weer ga ik tot diep in de nacht door en weer heel vroeg op.
Ja slapen en lekker eten doe ik thuis wel, daar ben ik niet voor naar IJsland gekomen. Eenmaal de ijskappen van de zuidkant voorbij slaat het weer om en lijkt het over met de pret.
Het regend de hele dag zachtjes en ik wordt er niet vrolijk van. Er staan echter nog wel een paar hoogtepuntjes op het programma zoals de grootste waterval van allemaal de Gullfoss en
o.a de geisers waar alle geisers in de wereld hun naam aan te danken hebben namelijk de Geysir geiser. die doet het trouwens sinds 1916 alleen nog maar na grote aardbevingen. de laatste keer was dat in het jaar 2000.
Gelukkig is het buurjongetje van deze luie geiser wel lekker bezig en 120 meter verderop spuit hij of zij om de paar minuten tig meter hoog. Van die Gullfoss waterval beweren ze hier
dat hij net zo groot is als de Niagara watervallen in Amerika is. Dat weet ik niet maar ik hoop dat binnen een paar jaar voor jullie te kunnen gaan uitzoeken.
Omdat het zo'n kolere weer is tik ik eindelijk dit verslag met hoofdletters en punten omdat ik daar alle tijd voor heb.
Eenmaal weer in reykjavik aangekomen zoek ik de laatste dingen op die ik nog wilden zien zoals o.a. het huis waar Ronald Reagan en Michael Gorbatchov de koude oorlog staakte.
Ik zie een aantal kwartfinale wedstrijden van het WK in Rusland en ik ga strakjes denk alvast op weg naar het vliegveld toch even naar die wereld beroemde
Blue Lagoon want ik kan wel een huidverzachtend badje gebruiken. Morgenochtend 2 juli zit het er weer op en IJsland is samenvattend een geweldig mooi land met een behoorlijk kut klimaat.
Ik heb hier trouwens 198 liter diesel moeten tanken maar daar kreeg ik ongeveer 4700 kilometertjes voor terug. Heel netjes dus 1L op 23,5km

Rest mijn niks om jullie weer te bedanken voor het volgen van mijn vakantie en tot de volgende reis.

groetjes van Tjoep.